جراح مغز و اعصاب
به احتمال زیاد تاکنون درمورد جراحی مغز و اعصاب و سختی های مربوط به آن چیزهایی شنیده اید. با کمک فن آوری های اخیر ، اغلب در مواردی که یک عمل جراحی بسیار پیچیده ضروری است ، روشهای کمتر تهاجمی ارائه می شود. در این مطلب با سایت سالم زیبا همراه باشید تا چیزهایی را که باید در مورد جراحان مغز و اعصاب بدانید ، یاد بگیرید.
جراح مغز و اعصاب کیست؟
جراح مغز و اعصاب همانطور که از نامش پیداست ، نوعی پزشک معالج است که بیماریهای مغز و همچنین نخاع (مؤلفه دیگر سیستم عصبی مرکزی) ، ستون فقرات و سیستم عصبی محیطی را تشخیص داده و جراحی می کند. جراحان مغز و اعصاب با متخصصان مغز و اعصاب همپوشانی دارند ، اما متخصصان مغز و اعصاب اجازه انجام جراحی ندارند. جراحان مغز و اعصاب همچنین بیماریهای جسمی مانند تومور ، آسیب دیدگی ، آنوریسم یا مسایل مرتبط با عصب را درمان می کنند.
همه درمان هایی که توسط جراحان مغز و اعصاب انجام می شود ماهیت جراحی ندارند. با این حال ، اگر به جراحی سیستم عصبی مرکزی یا محیطی احتیاج دارید ، پزشک شما به احتمال زیاد جراح مغز و اعصاب خواهد بود. با توجه به سطح تخصص و آموزش ، ممکن است از جراح مغز و اعصاب خواسته شود که با پزشک دیگری مانند متخصص مغز و اعصاب یا پزشک اورژانس مشورت کند.
کروم چیست؟
کروم به عنوان یکی از تنظیم کننده های قند خون ، به انسولین کمک می کند تا با کمک به انتقال گلوکز به سلول ها ، قند و نشاسته را به انرژی تبدیل کند. این ماده همچنین در متابولیسم طبیعی و ذخیره چربی ها ، پروتئین ها و کربوهیدرات ها نقش دارد. در حالی که برای حفظ عملکرد طبیعی متابولیک به مقادیر زیادی کروم احتیاج نداریم ، اما هنوز هم یک ماده معدنی ضروری است که باید در رژیم های روزانه ما به آن توجه شود.
15 تا از بهترین غذاهای ضد پیری برای پوست سالم تر و زندگی طولانی تر
علائم کمبود کروم
طبق اطلاعات مرکز پزشکی دانشگاه مریلند ، بیش از 90 درصد آمریکایی ها ممکن است کروم کافی را از طریق غذا دریافت نکنند. اگرچه کمبود واقعی نادر است و تعریف دقیق آن دشوار است.
زنان باردار ، افراد مسن ، کسانی که قند زیادی مصرف می کنند و ورزشکاران نسبت به افراد بزرگسال بیشتر مستعد ابتلا به کمبود کروم هستند. آمریکایی ها همچنین به دلیل مصرف بیشتر مواد غذایی صنعتی که از مزارع حاصلخیز و خاکهای غنی از مواد معدنی حذف شده ، سطح کروم کمتری دارند.
علائم کمبود کروم شامل موارد زیر است:
متابولیسم ضعیف قند خون
خستگی و کمبود انرژی
تغییر در وزن ، اشتها یا خلق و خوی
مصرف چه مقدار کروم در روز مورد نیاز است؟
میزان کروم مورد نیاز ، برحسب میکروگرم بیان می شود. مطابق با گفته ی انستیتوی ملی بهداشت:
در سال 1989 ، میزان کروم مورد نیاز روزانه برای بزرگسالان و نوجوانان حدود 50 تا 200 میکروگرم بود. در سال 2001 ، DRI (میزان مصرف روزانه) برای کروم ایجاد شد.
میزان مصرف مورد نیاز روزانه کروم در افراد مختلف بصورت زیر است:
مردان بالغ – 35 میکروگرم
زنان بالغ – 25 میکروگرم
مردان بالای 50 سال – 30 میلی گرم
زنان بالای 50 سال – 20 میلی گرم
زنان باردار – 30 میکروگرم
زنان شیرده – 45 میکروگرم
فایده ی شگفت انگیز چای هل
هل متعلق به گروه گیاهان چند ساله خانواده Zingiberaceae است که زنجبیل و زردچوبه نیز در این گروه قرار دارند.
این گیاه حاوی غلافهایی است که هر کدام 15 تا 20 بذر تولید می کنند. این دانه ها اغلب در پخت و پز غذا یا به عنوان دارو مصرف می شوند. آیا می دانید دو نوع هل وجود دارد؟ هل سیاه و هل سبز (هل واقعی). مصرف هل سبز معمولا رایج تر از نوع دیگر است.
این نوع هل در مناطق و در ارتفاعات مختلف موجود است و افراد تمایل دارند از انواع محلی برای طعم دادن به غذاهای خود و به عنوان دارو استفاده کنند. غذاهای جنوبی هند بیشتر از هل سبز استفاده می کنند زیرا در دسترس محلی و تازه است ، در حالی که غذاهای شمالی هند و نپال بیشتر استفاده از انواع سیاه را ترجیح می دهند.
فواید هل در طب آیورودا
علاوه بر عطر و طعم دهنده به غذا ، چیزهای بیشتری وجود دارد که باید در مورد هل بدانید. هر دو نوع هل سیاه و سبز ، فواید بسیار زیادی برای سلامتی دارند. بطور خلاصه تمام مزایای هل عبارتند از:
بهبود هضم غذا
بهبود مشکلات تنفسی
از بین برنده ی بوی بد دهان
تسکین علایم قاعدگی
کاهش تحریکات پوستی
جلوگیری از بروز بیماری های مزمن
افزایش گردش خون
محافظت از سلامت مو
کمک به کاهش وزن
کاهش فشار خون
این لیست تقریبا کامل است اما فراموش نکنید که مصرف زیاد چای هل ، می تواند عوارض جانبی هم بدنبال داشته باشد. نگران نباشید ، این عوارض جانبی اندک است و در افرادی که آلرژی دارند یا از مشکلات سنگ کیسه ی صفرا رنج می برند بیشتر دیده می شود. بنابراین ، مانند هر راه حل درمانی ، اعتدال مهم است.
چای هل چیست؟
هل هندی بومی کشور هند است و در بسیاری از مناطق اطراف آسیا به همراه سایر نقاط جهان کشت می شود. این طعم و مزه خاصی به غذاها و نوشیدنی ها می بخشد.
دانه هل حاوی طیف وسیعی از مواد مغذی ازجمله کافور ، اکالیپتول ، لیمونن ، آلفا پینن ، بتا پینن و همچنین ویتامین هایی مانند ویتامین A ، B و C ، آهن ، پتاسیم ، مس ، منیزیم ، مس و روی است. پس جای تعجب نیست که برای شما بسیار عالی و مفید است.
پروبیوتیک ها
اضافه کردن یک پروبیوتیک به رژیم غذایی ، یک روش عالی برای حمایت از سلامت دستگاه گوارش و ایمنی بدن و همچنین تقویت سلامتی کلی است. اطلاعات زیادی در مورد پروبیوتیک ها در دسترس است و تقریباً هر محصول ادعا می کند که بهترین عملکرد را دارد. بنابراین ، چگونه بفهمیم که کدام صحیح است؟ و مهمترین چیزهایی که باید در مورد پروبیوتیک ها بدانیم چیست؟ در این مطلب با سایت سالم زیبا همراه ما باشید تا به 4 واقعیت شگفت انگیز در مورد پروبیوتیک ها پی ببرید.
1- آیا برخی از گونه های پروبیوتیک، بهتر از سایرین هستند؟
آیا برخی از گونه های پروبیوتیکی بهتر از سایرین هستند؟ هم بله و هم خیر! پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که در روده زندگی می کنند و برای حفظ بقای میلیون ها ارگانیسم در دستگاه گوارش لازم هستند. در نتیجه ، نمی توان به طور قطع گفت که کدام نوع پروبیوتیک "بهتر” است ، زیرا این از شخصی به شخص دیگر متفاوت است.
میکروبیوم روده فرد بسته به رژیم غذایی ، ژنتیک ، آب و هوا ، سن ، اسیدیته دستگاه گوارش و متغیرهای بی شمار دیگری متفاوت است. علاوه بر این میکروبیوم های دستگاه گوارش ما به طور مداوم در حال تغییر هستند. بهترین پروبیوتیک برای شما نیز به این بستگی دارد که برای چه هدفی از آن استفاده می کنید؟ چون سویه های مختلف پروبیوتیکی ممکن است به روش های مختلف به سلامتی شما کمک کند.
بنابراین ، آنچه برای شما مناسب است ، ممکن است برای فرد دیگر مناسب نباشد. به همین دلیل است که بیشتر افراد ترجیح می دهند به جای تنها یک یا دو گونه پروبیوتیک ، فرمول های ترکیبی پروبیوتیک مانند Swanson Ultra Probiotic Complex ، که شامل 25 سویه پروبیوتیک مختلف برای حمایت از دستگاه گوارش و ایمنی است ، مصرف کنند.
تبلیغات می توانند انتخاب یک پروبیوتیک را مشکل تر کنند. به عنوان مثال ، شرکت A ممکن است یک مطالعه بر روی محصول خود انجام دهد و نشان دهد که سویه پروبیوتیک موجود در محصول آنها "مهمترین” یا "بهترین گونه” در مقایسه با سایر گونه ها است – این حتی می تواند برخی از متخصصان بهداشت را هم گیج کند. مطالعات برای نشان دادن فواید یک محصول خوب است ، اما برخی از این مطالعات برای نشان دادن یک نتیجه خاص طراحی شده اند ، حتی اگر هر پروبیوتیکی تقریباً همان نتیجه را ارائه دهد. وقتی این اطلاعات به طور عمومی به اشتراک گذاشته نشود ، باعث می شود محصول تبلیغ شده ، منحصر به فرد به نظر برسد. اما واقعیت این است که هیچ تفاوتی با صد سویه دیگر پروبیوتیک ندارد.
بهترین گروههای خونی برای اهدا
اهدای خون همیشه مورد نیاز است. اگر برای اولین بار قصد اهدای خون دارید یا مدت زیادی اینکار را انجام نداده اید، با خواندن این مطلب به اهمیت آن پی ببرید.
1- چرا مردم باید خون اهدا کنند؟
دلایل زیادی برای اهدای خون وجود دارد. برخی از دلایل مهم عبارتند از: هر دو ثانیه ، یک نفر در ایالات متحده به خون نیاز دارد ، یک اهدای خون میتواند بطور بالقوه جان 3 نفر را نجات دهد. بدون اهدای خون ، زندگی انسانها در معرض خطر است. اینکار بر افراد جوان ، پیر و بیماران در هر سنی تأثیر می گذارد. اهداکنندگان خون این فرصت را دارند که به نجات جان کودکان مبتلا به سرطان ، قربانیان تروما ، قربانیان سوختگی ، بیماران جراحی و کسانی که از اختلالات خونی رنج می برند ، کمک کنند. خبر خوب این است که افراد سالم به طور مداوم سلولهای خونی جدید تولید می کنند. بدن در این مورد از ظرفیت باورنکردنی برخوردار است.
2- به چه گروه های خونی بیشتر مورد نیاز است؟
همه گروه های خونی مورد نیاز هستند ، اما استثناهایی هم در این زمینه وجود دارد. اگر فردی Rh منفی باشد ، فقط می تواند خون Rh منفی دریافت کند. با این حال ، فردی که دارای خون Rh مثبت است ، می تواند خون Rh مثبت و یا Rh منفی دریافت کند. افرادیکه گروه خونی AB مثبت دارند، بسیار خوش شانس هستند زیرا می توانند هر گروه خونی را دریافت کنند. با این حال ، گروه خونی O منفی چندان خوش شانس نیستند چون به همه گروه خونی میتوانند خون اهدا کنند اما خودشان فقط می توانند O منفی دریافت کنند. بنابراین ، نیاز بسیار حیاتی تری به این گروه خونی وجود دارد.
3- آیا نیاز به خون در زمانهای خاصی از سال بیشتر است؟
اهدای خون در طول سال مورد نیاز است. اغلب در حوالی تعطیلات ، به دلیل کاهش اهدای خون در طول تعطیلات و افزایش سفر ، نیاز به خون افزایش می یابد. با این حال ، فاجعه می تواند هر لحظه رخ دهد ، بنابراین اهداکنندگان باید خبرهای محلی را گوش دهند و به زمانهای نیاز فوری یا اضطراری توجه کنند.
لمینت دندان
لمینت روشی در دندانپزشکی زیبایی است که موجب اصلاح رنگ دندان ها و پرشدن فاصله آنها می شود. لمینت در سالهای اخیر طرفداران بسیار زیادی پیدا کرده است. در این مطلب با سایت سالم زیبا همراه باشید تا درمورد این روش بیشتر بدانید.
لمینت دندان چیست؟
لمینت دندان لایه ای از مواد همرنگ با دندان است که برای اصلاح فرم، شکل، رنگ ، طول دندان ها یا بستن فاصله بین آنها و درمان دندان های شکسته روی دندان ها قرار می گیرند. بیشتر لمینت دندان ها کامپوزیتی هستند اما برخی از دندانپزشکان از لمینت سرامیکی یا مواد دیگر نیز استفاده می کنند. آنها دندانهای طبیعی را می پوشانند و لبخند زیبایی به ارمغان می آورند.
لمینتها به طور متوسط 10 سال دوام می آورند اما اگر بخوبی مراقبت شوند ممکن است 20 سال یا بیشتر هم ماندگاری داشته باشد. علاوه بر این لمینتها به طور دائم ساختار دندان ها را تغییر می دهند ، بنابراین پس از قرار دادن لمینت دندان ، این روش قابل برگشت نیست. این احتمال وجود دارد که در نهایت نیاز به تعویض لمینت داشته باشید.
لمینت دندان نمی تواند مشکلات اساسی بهداشت دهان و دندان مانند بیماری لثه یا پوسیدگی را درمان کند. با این حال ، آنها یک گزینه جایگزین مناسب برای بسیاری از روشهای آرایشی دیگر هستند. بیشتر افراد لمینت را انتخاب می کنند زیرا برخلاف بریس ها که چندین ماه یا سال طول میکشند ، سریعا باعث زیبا شدن لبخند و رفع اشکالات دندان میشود.
انواع لمینت دندان (2 نوع)
لمینت سرامیکی دندان (روش غیر مستقیم) : این لمینت دندان سرامیکی از جنس سرامیک یا در اصطلاح عامیانه تر از جنس چینی هستند. دارای ظاهری زیباتر بوده، ثبات رنگ بیشتری داشته و نسبت به لمینت های کامپوزیتی مقاوم ترند. این ونیرها پس از قالب گیری در لابراتوار ساخته میشوند. هزینه ی لمینت دندان با این روش در مقایسه با روش دیگر بیشتر اســت.
حساسیت های فصلی در سالمندان
ایجاد حساسیت جدید در بزرگسالان می تواند تعجب آور و ناراحت کننده باشد. با این حال ، این پدیده چه آلرژی به غذاهای خاص ، شوره های حیوانات خانگی یا محرک فصلی مانند گرده گل ، به طور فزاینده ای در هر گروه سنی بزرگسال – حتی افراد سالخورده – شایع است.
هیچ توضیحی در مورد افزایش آلرژی ها در بزرگسالان وجود ندارد. برای بازنشستگان، رفتن به یک شهر یا آب و هوای متفاوت ممکن است یک واکنش جدید ایجاد کند.
برای بسیاری از سالمندان ، درمان آلرژی های فصلی بخصوص شرایط جدی و مزمن ، ممکن است مشکل باشد. علائمی مانند آبریزش بینی ، خارش و گرفتگی بینی ، عطسه ، چشمان آبکی یا خارش دار و خستگی می تواند با بیماریهای دیگر اشتباه گرفته شود. با این حال ، برخی علائم آلرژی در واقع ممکن است شرایط مزمن تنفسی (از جمله COPD و آسم) را در افراد مسن تشدید کند پس نباید از آن چشم پوشی کرد.
در اینجا چند نکته برای کاهش علائم آورده شده است:
با ماندن در خانه، مواجهه با گرده ی گیاهان را محدود کنید. درصورت دلپذیر بودن هوا ، ماندن در داخل خانه می تواند سخت باشد ، اما باید بیرون رفتن از خانه را محدود کنید و پنجره ها و درهای خود را در روزهایی که مواد حساسیت زا زیاد است بسته نگه دارید.
از تهویه هوا استفاده کنید. این امر به ویژه برای گرم شدن هوا بسیار مهم است ، زیرا تهویه هوا می تواند برای سالمندان مبتلا به بیماری های ریه یا قلبی مفید باشد. برای اطمینان از عملکرد صحیح و محدود کردن تماس با آلاینده ها ، حتما فیلترها را تعویض کنید و آنها را به طور مرتب سرویس دهید.
گزارشهای هواشناسی را دنبال کنید. اکثر گزارش های هواشناسی محلی میزان آلرژن ها و گرده ها را در هوا ردیابی می کنند تا بینندگان را از شرایط منطقه خود مطلع کنند. همچنین چندین برنامه تلفن همراه وجود دارد که به افراد سالخورده کمک می کند تا مقدار گرده ها را به صورت دیجیتال ردیابی کنند.
نظافت را رعایت کنید. حتماً همه لباسهایتان را بطور مرتب بشویید ، به خصوص هر چیزی که در بیرون پوشیده اید – چون ممکن است در تماس با گرده ها قرار گرفته باشد. همچنین لباس ها را خارج از خانه خشک نکنید ، زیرا این می تواند باعث تجمع آلرژن ها شود.
به پزشک مراجعه کنید. اگر گمان می کنید علائم شما ناشی از حساسیت های فصلی است ، به پزشک مراجعه کنید. بعضی اوقات پزشکان علائم آلرژی را در افراد مسن نادیده میگیرند ، به خصوص اگر بیماریهای جدی تری وجود داشته باشد ، بنابراین حتماً صحبت کنید.
به داروهایتان توجه کنید. برای افراد مسن ، که بسیاری از آنها روزانه پنج یا تعداد بیشتری قرص میخورند ، ضروری است قبل از استفاده از داروهای آلرژی با پزشک مشورت کنند. به طور خاص آنتی هیستامین ها، با عوارض جانبی رایج از جمله خواب آلودگی و سرگیجه می توانند برای افراد مسن خطرناک باشند. همیشه قبل از خود درمانی با داروهای بدون نسخه با پزشک مشورت کنید.
پاهای تان در باره سلامتی تان به شما می گویند
بسیاری از ما مراقبت از پاها را فراموش میکنیم. پاها از آنچه که تصور می کنید اهمیت بیشتری دارند ، آنها تقریباً در هر حرکتی که انجام می دهید نقش دارند و از بدن پشتیبانی می کنند. بسیاری از مردم تا زمانی که درد پا را تجربه نکرده اند ، در مورد سلامت آن فکر نمی کنند. اما مراقبت از پاها قبل از بروز مشکل می تواند شما را از درد ، مشکلات تحرکی و عفونت ها خلاص کند.
آنچه پاهای شما در مورد سلامتی تان میگوید
پاهای شما می توانند به طرز غافلگیرانه درباره مشکلات سلامتی هشدار دهند. موارد زیر را در نظر بگیرید:
از آنجا که پاها دور از قلب واقع شده اند ، اغلب اولین قسمت بدن هستند که مشکلات گردش خون را نشان می دهند. پاهایی که همیشه سرد ، کم رنگ ، کبود یا بی حس هستند ممکن است جریان خون کافی نداشته باشند.
پاها کارهای زیادی برای حمایت از بدن انجام می دهند ، بنابراین گرفتگی پا شایع است. گرفتگی مزمن پا می تواند طیف وسیعی از مشکلات سلامتی از جمله آسیب های عضلانی ، آسیب مفاصل ، آرتروز ، کم آبی و کمبودهای تغذیه ای را نشان دهد.
صدمه به پا آسان است ، به خصوص اگر اغلب پابرهنه راه می روید. عدم بهبودی درد و زخم در پا ، می تواند اولین علامت دیابت باشد. این همچنین می تواند نشانه سرطان پوست یا یک بیماری خود ایمنی باشد.
شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید و نقرس معمولاً ابتدا به پا ضربه می زنند. بنابراین ورم ناگهانی انگشتان پا می تواند به یک مشکل جدی اشاره کند.
مشکلات پوستی پاها ، به خصوص اگر ناخن ها سخت و زرد باشند یا پوست دچار خارش یا پوسته ریزی شود ، ممکن است به معنای عفونت قارچی باشد. اگرچه عفونت های قارچی شایع هستند ، اما به دلیل اثرات تضعیف کننده سیستم ایمنی دیابت و سایر بیماری های مزمن نیز می توانند رخ دهند.
درد پا ، به دلایل متعددی متداول است: کفش های نامناسب ، آسیب دیدگی مچ پا ، فاشیات پلانتار(خارپاشنه) یا آسیب دیدگی عضلات در پاها.
ایدز چگونه به وجود می آید
قبل از بررسی عوامل شناخت ایدز لازم است تا عامل ایجاد آن یعنی ویروسHIVبه طورکامل بررسی شود.
ویروس HIV در واقع عملکرد سیستم دفاعی را مختل میسازد. این ویروس با ازبین بردن سلولهای مهم بدن به نام لنفوسیت‌های T (تحت عنوان CD4مثبت) که وظیفه مبارزه با بیماری و عفونت ها را دارد بدن را در معرض بیماری های مزمن و عفونت ها قرار میدهد زمانی که تعداد سلول های Tتا حد زیادی کاهش پیدا کند بدن در معرض ابتلا به ایدز قرار میگیرد.
مراحل ابتلا به ایدز
1- عفونت حاد HIV
از زمان ابتلا به ویروس HIV تا زمان بروز علائم 2تا6 هفته زمان میبرد. در این دوره سیستم دفاعی بدن درحال مبارزه با ویروس است .این مرحله از ابتلابه ویروس علائمی شبیه به ویروس آنفولانزا داردکه پس از مدتی این علائم از بین میرود. بنابراین ویروس اجازه پیشروی خواهد داشت و زمینه ساز ابتلا به بیماری های دیگر فراهم میشود.علائم این عفونت شامل موارد زییر میباشد:
اسهال
سردرد
استفراغ و تهوع
درد ماهیچه‌ها و خستگی
گلودرد
تورم غدد لنفاوی
تب و جوش
2- عفونت مزمن HIV
پس از یک دوره ابتلا به عفونت حاد بیماری وارد مرحله دوم خود یعنی عفونت مزمن میشود در این مرحله سیستم دفاعی بدن کاملا در برابر ویروس HIVشکست خورده و بدن به صورت کامل در برابر بیماری بی دفاع میشود. این دوره هیچگونه علائمی ندارد و در واقع بیماری وارد مرحله خاموش میشود که ممکن است چند سالی طول بکشد که در این دوره تعداد سلول های CD4 تا حد زیادی کاهش میابد.
3- علائم ایدز پیشرفته
تعداد سلول های cd4 در افراد سالم 500تا1500عدد است که این تعداد در افراد مبتلا HIV در این مرحله از 200 کمتر است.سیستم دفاعی بدن به شدت دربرابر عفونت ها،سرطان و میکروب های فرصت طلب ضعیف میشود و در این مرحله تشخیص بیماری بسیار راحتتر از مراحل دیگر است.علائم زیر برخی علائم نقص سیستم دفاعی است.
برونشیت در بزرگسالان
اگر سرفه طولانی دارید ، علل احتمالی آن زیاد است و میتواند از آسم تا آلرژی متفاوت باشد. خوشبختانه ، پزشک با توجه به علائم می تواند نوع بیماری را تشخیص دهد . اگر اخیراً دچار سرماخوردگی شده اید که به ریه ها نفوذ کرده است، یا اگر سیگار میکشید و خلط دارید، سرفه ها ممکن است به دلیل برونشیت باشد. تخمین زده می شود 12 میلیون آمریکایی شکل مزمن این بیماری ریه را دارند. با خواندن این مطلب همه چیز را درمورد برونشیت یاد بگیرید.
برونشیت چیست؟
هوا از طریق دهان و بینی به بدن شما وارد می شود و سپس از داخل نای عبور می کند. از آنجا از طریق لوله های برونش و در آخر از طریق آلوئول ها (کیسه های هوا در ریه ها) و جریان خون وارد ریه ها می شود. لوله های برونش بخش مهمی از تنفس هستند ، بنابراین پاک نگه داشتن آنها نقش مهمی در سلامتی ایفا میکند.
برونشیت تحریک کننده لایه های لوله های برونش است. تحریک می تواند در اثر ویروس یا عوامل محیطی مانند مواجهه مداوم با مواد شیمیایی ، گرد و غبار یا سموم ایجاد شود. سرماخوردگی می تواند به برونشیت حاد تبدیل شود که ممکن است بمدت دو هفته دوام داشته باشد ، علاوه بر آن عادت به سیگار کشیدن هم می تواند موجب برونشیت مزمن طولانی تر شود.